падкантро́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад кантролем, падлягае кантролю. Падкантрольная ўстанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлю́стравы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля люстра, пад люстрам. Падлюстравы столік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмята́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаюцца падмятаннем вуліц, памяшканняў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’язы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад языком. Пад’язычны нерв. Пад’язычная залоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культпахо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Калектыўнае наведванне тэатра, музея і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагапа́тыя, ‑і, ж.

Заганы ў вымаўленні (картавасць, шапялявасць, заіканне і пад.).

[Ад грэч. lógos — слова, мова і páthos — хвароба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляўка́с, ‑у, м.

Грунт пад афарбоўку або пазалоту на драўляных вырабах.

[Ад грэч. leukos — белы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэ́нтшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто пазычае грошы пад працэнты; ліхвяр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзі́р, ‑а, м.

Спец. Пункт нябеснай сферы пад гарызонтам, процілеглы зеніту.

[Араб. nazir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжэйпадпі́саны, ‑ая, ‑ае.

Які падпісаўся ніжэй, далей (пад якім‑н. тэкстам).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)