суродзіч, ✂, м.

  1. Сваяк, родзіч.

  2. Чалавек, блізкі з кім-н. па паходжанні, нацыянальнай прыналежнасці, месцы нараджэння.

  3. перан. Жывёліна або расліна, што належыць да аднаго роду.

    • Хатняя кошка і яе дзікія суродзічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

тэмперамент, ✂, м.

  1. Характарыстыка індывіда з боку дынамічных асаблівасцей яго псіхічнай дзейнасці (тэмпу, рытму, інтэнсіўнасці псіхічных працэсаў), якія ўтвараюць пэўны псіхалагічны тып.

  2. Жыццёвая энергія, здольнасць да ўнутранага ўздыму.

    • Чалавек з тэмпераментам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

уніклівы, ✂.

  1. Які пазбягае прама і адкрыта выказваць свае думкі, не прамы, пазбаўлены шчырасці.

    • У. адказ.

  2. Які глыбока ўнікае ў сутнасць справы; праніклівы.

    • У. чалавек.
    • Уніклівая думка чалавека.

|| наз. уніклівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ілжывы, ✂ і лжывы, ✂.

  1. Схільны да хлусні, падману.

    • Ілжывая натура.
    • І. чалавек.

  2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман, прытворны, фальшывы.

    • Ілжывая усмешка.
    • Ілжывыя словы.

|| наз. ілжывасць, ✂ і лжывасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Негадзя́й ’нягоднік, паганец’ (Ян.), негодзя́й ’няздольны да працы, ні да чаго не варты чалавек; гультай, нягоднік’, негодзя́йка ’няздатная да працы, няўмелая жанчына’ (ТС), неґаджа́й (ніґаджай) ’неахайны чалавек’ (Сцяц.), укр. негодя́й ’няварты, няздольны да дзеяння чалавек’, рус. негодя́й ’няздольны для справы чалавек; гультай’. Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. не гадзіцца (негодзицьца, Нас.) ’быць непрыгодным’, негадзі́вы ’непрыгодны’ (Некр.), негадзя́вы, негадзя́шчы ’паганы; непрыдатны’ (Сл. ПЗБ), ’няздатны; непрывабны, непрыгодны; нядобры, паганы’ (Ян.), ’няздольны да працы, слабы’ (ТС), не́гадзь ’няздольны чалавек’ (Растарг.). Суфіксацыя, як у валача́й ’валацуга’ і пад. (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 23, а таксама Львоў, РР, 1969, 4, 100–101). Гл. нягоднік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

boring [ˈbɔ:rɪŋ] adj. ну́дны, неціка́вы;

a boring man надаку́члівы/ну́дны чалаве́к;

a boring book/play неціка́вая кні́жка/ну́дная п’е́са;

a boring job абры́длівая/ну́дная пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heavyweight [ˈheviweɪt] n.

1. баксёр ця́жкай вагі́

2. чалаве́к/рэч, які́/яка́я ма́е вагу́, бо́льшую, чым звыча́йна або́ патрэ́бна

3. ве́льмі ва́жная асо́ба, арганіза́цыя, рэч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

injure [ˈɪndʒə] v.

1. пашко́джваць, ра́ніць, кале́чыць;

Ten people were injured in the accident. Дзесяць чалавек былі пакалечаны ў выніку гэтай аварыі.

2. кры́ўдзіць, абража́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

judgement [ˈdʒʌdʒmənt] n. (таксама judgment)

1. меркава́нне, по́гляд;

in my judgement на маю́ ду́мку

2. разва́жнасць, разва́жлівасць;

a man of sound/good judgement разва́жлівы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

primitive [ˈprɪmɪtɪv] adj.

1. першабы́тны;

pri mitive man першабы́тны чалаве́к

2. прыміты́ўны, про́сты;

primitive tools made from stones прыміты́ўныя інструме́нты, зро́бленыя з ка́меню

3. старамо́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)