радыяме́трыя

(ад радые- + -метрыя)

1) раздзел фізікі, які вывучае спосабы вымярэння прамяністай энергіі;

2) сукупнасць метадаў выяўлення радыеактыўных выпрамяненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЕКСОЗАФАСФА́ТЫ,

складаныя эфіры, утвораныя гексозамі і адным або двума астаткамі фосфарнай к-ты (гексозамонафасфаты і гексозадыфасфаты); прамежкавыя прадукты гліколізу. Значныя прамежкавыя рэчывы вугляводнага абмену жывёл, раслін і мікраарганізмаў. Утвараюцца пры фасфарыліраванні гексозаў, пераважна за кошт энергіі адэназінтрыфосфарнай к-ты.

т. 5, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zachowanie

zachowani|e

н.

1. захаванне;

zasada ~a energii фіз. закон захавання энергіі;

2. паводзіны;

stopień z ~а — адзнака за паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przypływ, ~u

м.

1. прыліў;

przypływ morza — марскі прыліў;

przypływ energii перан. прыліў энергіі;

2. тэх. паступленне;

przypływ pary — паступленне пары

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́бель

(ням. Kabel, гал. kabel)

электрычны провад з асобай ізаляцыяй для перадачы на вялікую адлегласць электрычнай энергіі або электрычных сігналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыя́цыя

(лац. radiatio = выпрамяненне)

1) выпрамяненне энергіі якім-н. целам, напр. Сонцам (сонечная р.);

2) выпрамененая якой-н. крыніцай энергія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрмабатарэ́я

(ад тэрма- + батарэя)

тэрмаэлектрычнае прыстасаванне са злучаных паслядоўна і паралельна некалькіх тэрмаэлементаў для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хемасі́нтэз

(ад хема- + сінтэз)

працэс утварэння некаторымі мікраарганізмамі арганічных рэчываў з вуглекіслаты і іншых неарганічных рэчываў за кошт хімічнай энергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энергабала́нс

(ад энергія + баланс)

баланс здабывання, перапрацоўкі, транспартавання, размеркавання і ўжывання ўсіх відаў энергетычных рэсурсаў і энергіі ў народнай гаспадарцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рухаві́к, ‑а, м.

1. Машына, якая ператварае які‑н. від энергіі ў механічную энергію; машына, якая прыводзіць у рух што‑н. Паравы рухавік. Рэактыўны рухавік. Дызельны рухавік.

2. чаго. Сіла, якая пабуджае да чаго‑н., садзейнічае росту, развіццю чаго‑н.

•••

Рухавік унутранага згарання — рухавік, у якім паліва згарае ўнутры цыліндра пад поршнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)