папарацепадо́бныя, ‑ых.

Аддзел вышэйшыя споравых раслін, да якога адносяцца арляк, вужоўнік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладалі́сцік, ‑а, м.

Відазменены ліст у кветках пакрытанасенных раслін, на якім развіваецца семязавязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́твіца, ‑ы, ж.

Род адна- і шматгадовых травяністых раслін і паўкустоў сямейства матыльковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склераты́нія, ‑і, ж.

Сумчаты грыб, які выклікае захворванне раслін (белая гніль, шэрая гніль).

[Лац. Sclerotinia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угно́енасць, ‑і, ж.

Ступень насычанасці глебы ўгнаеннямі, спажыўнымі рэчывамі для раслін. Угноенасць глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітапатало́гія, ‑і, ж.

Навука пра хваробы раслін і меры барацьбы з такімі хваробамі.

[Ад грэч. phytón — расліна, pathos — хвароба і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае арэалы распаўсюджання асобных відаў раслін і жывёлін.

[Ад грэч. choros — месца і ...логія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хематрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Змена напрамку росту органаў раслін пад уздзеяннем хімічных рэчываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rust​1 [rʌst] n.

1. ржа́;

There were large patches of rust on the car. На машыне былі вялікія плямы ржы.

2. ко́лер іржы́

3. ржа́ (хвароба раслін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сосу́д м.

1. пасу́дзіна, -ны ж.;

2. биол., анат., бот. сасу́д, -да м.;

кровено́сный сосу́д крывяно́сны сасу́д;

сосу́ды расте́ний сасу́ды раслі́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)