Verbum

дана́йцы, ‑аў; адз. данаец, ‑найца, м.

Назва аднаго са старажытных грэчаскіх плямён.

•••

Дар данайцаў гл. дар.

джы́ны, ‑аў; адз. джын, ‑а, м.

Назва добрых і злых духаў у арабскай і персідскай міфалогіі.

Еўра́зія, ‑і, ж. (з вялікай літары).

Скарочаная назва еўрапейска-азіяцкага мацерыка, якая ужываецца ў геаграфіі, геалогіі.

кашані́ль, ‑і, ж.

Агульная назва некалькіх відаў насякомых, з цела самак якіх здабываюць чырвоную фарбу кармін.

[Фр. cochenille.]

метало́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Устарэлая назва хімічнага элемента, які не адносіцца да металаў; неметал.

[Ад грэч. metallon — метал і eidos — від.]

пі, нескл., н.

1. Назва літары грэчаскага алфавіта.

2. У матэматыцы — адносіны даўжыні акружнасці да дыяметра.

[Грэч.]

самало́ў, ‑лова, м.

Назва розных пастак і снасцей для лоўлі рыбы, птушак, звяроў. Кручок для самалова.

сі́гма, ‑ы, ж.

Назва літары грэчаскага алфавіта Σ, якая абазначае гук «с»; у матэматыцы — абазначае суму.

[Грэч. sigma.]

стараду́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Народная назва некаторых відаў пакрытанасенных раслін сямейства казяльцовых і гарычкавых.

сухацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; бяссмертнік.