cultured [ˈkʌltʃəd] adj.

1. культу́рны, развіты́, адукава́ны;

a cultured mind развіты́ інтэле́кт;

a highly cultured man чалаве́к высо́кай культу́ры

2. гадава́ны, які́ разводзіцца/выро́шчваецца;

cultured pearls вы́рашчаны жэ́мчуг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ба́венне, ‑я, н.

Разм. Гулянне, забавы. Усё цяпер адбывалася ў палацы культуры: не толькі святочныя бавенні, але і сходы, і нарады. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абелару́сіць, ‑рушу, ‑русіш, ‑русіць; зак., каго-што.

1. Выхаваць у традыцыях беларускага нацыянальнага характару і нацыянальнай культуры.

2. Надзяліць рысамі, уласцівымі беларусу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агітбрыга́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Агітацыйная брыгада, якая вядзе агітацыйна-масавую прапаганду. Часта перад механізатарамі выступае агітбрыгада раённага дома культуры. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правадні́к I, -ка́ м. проводни́к; (для охраны или указания пути — ещё) провожа́тый;

п. ваго́на — проводни́к ваго́на;

п. экспеды́цыі — проводни́к (провожа́тый) экспеди́ции

правадні́к II, -ка́ м., прям., перен. проводни́к;

п. электры́чнасці — проводни́к электри́чества;

тэа́тр — п. культу́ры — теа́тр — проводни́к культу́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зімаўсто́йлівы с.-г. überwínternd; wínterfest, wínterhart; wínterbeständig, fróstresistent;

зімаўсто́йлівыя культу́ры Wínterkulturen pl, überwínternde [wínterfeste] Kultúren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Русі́ны ’назва ўкраінцаў заходнеўкраінскіх зямель, найбольш распаўсюджаная ў час іх знаходжання пад аўстра-венгерскім гнётам’ (ТСБМ). Укр. ру́син, рус. руси́н, польск. rusin. Вытворнае ад Русь (гл. рускі) (Фасмер, 3, 520; Дулічэнка, Язык культуры, 439–453).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пралетку́льт, ‑а, М ‑кульце, м.

Літаратурна-мастацкая і культурна-асветная арганізацыя 1917–1932 гг., якая праводзіла заганныя ідэі ўтварэння пралетарскай культуры «лабараторным» шляхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асірыяло́гія, ‑і, ж.

Навука аб мовах, пісьменнасці, культуры і гісторыі Асірыі і Вавілоніі, а таксама сукупнасць навук, якія вывучаюць цывілізацыі, што карысталіся клінапісам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрасава́нне, ‑я, н.

Спец. Штучнае змяненне натуральных схілаў гор, узгоркаў, далін рэк і азёр для лепшага выкарыстання іх пад сельскагаспадарчыя і лясныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)