handbasket [ˈhændbɑ:skɪt] n. :

♦ go to hell in a handbasket AmE, infml тра́піць у ве́льмі склада́нае стано́вішча/у пераплёт; ≅ уле́зці, як су́чка ў збан/ко́ла; улі́пнуць, як му́ха ў саладу́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

layman [ˈleɪmən] n. (pl. -men)

1. непрафесіяна́л; дылета́нт;

a book for laymen кні́га для шыро́кага ко́ла чытачо́ў

2. eccl. чалаве́к, які́ не ма́е духо́ўнага зва́ння, але́ нале́жыць да хрысція́нскай царквы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перфу́зія

(лац. perfusio = уліванне)

прапусканне крыві або раствору праз сасуды ізаляванага або выключанага з агульнага кола кровазвароту органа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эвальвенто́метр

(ад эвальвента + -метр)

прыбор для вымярэння пагрэшнасцей эвальвентнага профілю зуба зубчатага кола ў сячэнні, перпендыкулярным яго восі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вако́л, во́кал (БРС). Рус. около, польск. około, в.-луж. wokoło, н.-луж. hokoło, чэш. okolo, славац. okolo, макед. околу, серб.-харв. около. Да прасл. *kolo ’круг’. Гл. кола.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́кіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

1. Надаць неабходны кірунак. Выкіраваць статак у бок лесу. Выкіраваць воз на дарогу. □ Няўдаліца Сцяпан і тут не выкіраваў як трэба — утулкаю кола зачапіў за .. шула. Мележ.

2. перан. Накіраваць на належны жыццёвы шлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kranz

m -es, Kränze

1) вяно́к

éinen ~ erríngen* [gewínnen*, davóntragen*] — здабы́ць вяно́к перамо́жцы

éinen ~ aufs Grab [am Grábe] níederlegen — ускла́сці вяно́к на магі́лу

2) ко́ла, гурт (людзей)

3) тэх. фла́нец; во́бад, вяне́ц (кола)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зачарава́ны

1. околдо́ванный, заколдо́ванный, заворожённый;

2. перен. зачаро́ванный; очаро́ванный; заворожённый, обворожённый, восхищённый, пленённый;

1, 2 см. зачарава́ць;

◊ ~нае ко́ла — заколдо́ванный круг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкаці́ць I сов.

1. прикати́ть;

п. ко́ла — прикати́ть колесо́;

2. разг. (приехать) прикати́ть

прыкаці́ць II сов., прост. роди́ть, произвести́ на свет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Interéssengebiet

n -(e)s, -e

1) ко́ла інтарэ́саў

2) сфе́ра ўплы́ву (якой-н. дзяржавы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)