Verbum

апладзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каму-чаму.

Пляскаць у далоні ў знак адабрэння, прывітання і пад.

апры́краць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Стаць прыкрым, непрыемным; моцна надакучыць каму-н. з-за аднастайнасці.

Апрыкралі дажджы.

адго́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (разм.).

Аддзяка, адплата дагаджэннем за дагаджэнне каму-н.

Быць у адгодзе.

праці́віцца, -ціўлюся, -цівішся, -цівіцца; незак., каму-чаму.

Выказваць нязгоду, супраціўляцца.

П. злу.

|| зак. запраці́віцца, -ціўлюся, -цівішся, -цівіцца.

разно́с, -у, м.

1. гл. разнесці.

2. Суровая размова з рэзкай крытыкай (разм.).

Зрабіць р. каму-н.

та́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Падтакваць каму-н., часта ўжываць слова «так».

|| наз. та́канне, -я, н.

ультыма́тум, -у, м.

Рашучае патрабаванне з пагрозай прымянення мер уздзеяння ў выпадку адказу.

Паставіць каму-н. у.

хвальба́, -ы́, ж.

1. Празмернае расхвальванне сваіх вартасцей, заслуг, учынкаў, часта перабольшаных.

2. Адабрэнне, пахвала каму-н.

чы́йсьці, чыя́сьці, чыёсьці, займ. неазнач.

Які невядома каму належыць.

Пачуўся ч. стук.

Ляжала на стале чыясьці кніжка.