тэбеневаць, ‑нюе; незак.

Знаходзіцца зімой на пашы, пакрытай снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ютавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на юце. Ютавы тэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нары назоўнік

Насціл з дошак, прызначаны для спання, які знаходзіцца на пэўнай вышыні над падлогай або зямлёй.

  • Турэмныя н.
  • Двух’ярусныя н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лейб (лейб-) прыстаўка

Першая частка складаных слоў, якая абазначае: які знаходзіцца пры манарху, служыць пры двары, напр. лейб-медык, лейб-гвардыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ар’ергард назоўнік | мужчынскі род

Частка войска (або флоту), якая знаходзіцца ззаду галоўных сіл пры паходзе і забяспечвае надзейнасць тылу.

|| прыметнік: ар’ергардны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ахмялелы прыметнік | размоўнае

  1. Які знаходзіцца ў стане ахмялення.

  2. пераноснае значэнне: Пра чалавека, які надта захоплены, узрушаны чым-н.

    • А. ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

будавацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Будаваць сабе дом або іншы будынак.

  2. Узводзіцца, знаходзіцца ў стане будаўніцтва.

    • Будуюцца жывёлагадоўчы комплекс.

|| закончанае трыванне: пабудавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вады прыметнік

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.

  • Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных).
  • Вадкае паліва.

|| назоўнік: вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

камендатура назоўнік | жаночы род

Установа, якую ўзначальвае камендант (у 1 і 2 знач.), а таксама памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца ў адстаўцы. А. маёр.

2. разм. Якога адхілілі. А. кавалер.

◊

Адстаўной казы барабаншчык (разм., іран.) — чалавек, з якім ніхто не лічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)