плуга́р, ‑а, м.

Разм. Той, хто працуе на ворыве з плугам. — Згадзіўся вясной плугаром быць, а тут — на табе: на другі дзень конь абмуляўся. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юра́

(фр. Jura = назва гор у Францыі і Швейцарыі)

другі перыяд мезазою ў гісторыі Зямлі, які працягваўся 55—58 млн. гадоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наслаі́цца, ‑слоіцца; пр. наслаіўся, ‑слаілася; зак.

1. Утварыцца, пакладаючыся адным слоем на другі.

2. перан. Утварыцца з цягам часу, далучыўшыся да чаго‑н. ранейшага. Наслаіліся ўспаміны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапра́ўданы і неапраўда́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае апраўдання. // Неабгрунтаваны. Неапраўданая заява. □ Сустракаюцца ў паэме і няўдалыя, неапраўданыя пераносы слоў з аднаго радка ў другі. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераба́віць I сов., разг. (лишнее) переда́ть

пераба́віць II сов., разг.

1. перепра́вить;

п. на другі́ бе́раг — перапра́вить на друго́й бе́рег;

2. (в другое место) перетащи́ть, передви́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабра́цца сов.

1. перебра́ться, перепра́виться;

п. на другі́ бе́раг — перебра́ться (перепра́виться) на друго́й бе́рег;

2. перебра́ться; пересели́ться;

ма́ці ~ра́лася да сы́на — мать перебрала́сь (пересели́лась) к сы́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапе́ць сов., в разн. знач. перепе́ть;

п. усе́ пе́сні — перепе́ть все пе́сни;

п. пе́сню другі́ раз — перепе́ть пе́сню второ́й раз;

хто каго́ ~пяе́ — кто кого́ перепоёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГААСЮ́Н,

горад на ПдЗ в-ва Тайвань. 1405,9 тыс. ж. (1993). Другі па значэнні порт вострава (пасля Цзюлуна). Вузел чыгунак і аўтадарог. Прам-сць: машынабуд. (у т. л. суднабудаванне), металаапр., алюмініевая, хім. (вытв-сць суперфасфату), цэм., нафтаперапр., харчасмакавая (цукр., кансервавая, спіртагарэлачная).

т. 4, с. 408

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сле́дующий

1. прич. які́ (што) ідзе́ (сле́дам, усле́д); які́ (што) хо́дзіць (сле́дам, усле́д); які́ (што) е́дзе (сле́дам, усле́д); які́ (што) ру́хаецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) накіро́ўваецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) настае́ (надыхо́дзіць) (сле́дам, усле́д); см. сле́довать​ 1;

2. прил. насту́пны; (другой) другі́;

кто сле́дующий? хто насту́пны?;

на сле́дующий день на другі́ дзень;

в сле́дующий раз другі́м ра́зам (другі́ раз);

3. мест. насту́пны; (такой) такі́;

сле́дующим о́бразом такі́м чы́нам;

4. сущ. насту́пны, -нага м.;

мы останови́лись на сле́дующем мы спыні́ліся на насту́пным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бабу́хнуць, бабу́х! (Шат., Бяльк.). Гукапераймальнае, як і бабах!, бах!, укр. бабу́х! і г. д. (з тыповым паўтарэннем элементаў выгуку). Аднак праславянскім з’яўляецца толькі другі элемент слова ‑бух, які маецца амаль ва ўсіх слав. мовах як самастойная адзінка (гл. бух!).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)