закаркава́цца, ‑куецца; зак.

Заткнуцца, закупорыцца. Бутэлька добра закаркавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запая́цца, ‑яецца; зак.

Падвергнуцца запайванню. Каструля добра запаялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запяча́тацца, ‑аецца; зак.

Заклеіцца, заляпіцца. Канверт добра запячатаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальтыжо́р, ‑а, м.

Коннік, які добра валодае вальтыжыроўкай.

[Фр. voltigeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́спелы, ‑ая, ‑ае.

Які добра выспеў. Выспелы гарбуз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаласка́цца, ‑лошчацца; зак.

Адмыцца, палошчучыся. Настольнік добра адпаласкаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню. Шынка добра падвэндзілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які добра, прыемна піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праканапа́ціцца, ‑ціцца; зак.

Стаць праканапачаным. Лодка добра праканапацілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́лкі, ‑ая, ‑ае.

Які добра соліць. Солкая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)