параўна́льна, прысл.
1. У дастатковай ступені, болей або меней.
П. невялікі тэрмін.
Дзень прайшоў п. спакойна.
2. у знач. прыназ. з Т. У параўнанні з кім-, чым-н. (ужыв. з прыназ. «з»).
Гэта група п. з іншымі зрабіла вялікую работу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Група аднародных, звязаных паміж сабой клетак, якія выконваюць адну і тую ж функцыю ў арганізме.
Тлушчавая т.
Мышачная т.
2. Тое, што і тканіна (у 2 знач.).
|| прым. тка́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
БЛАГО́ЕВА ГРУ́ПА,
першая сацыял-дэмакратычная арг-цыя ў Расіі ў 1883—87. Створана ў Пецярбургу Дз.Благоевым, з 1884 наз. «Партыя рускай сацыял-дэмакратыі». Налічвала да 30 чал., пераважна студэнтаў. Пасля ўстанаўлення сувязі з групай «Вызваленне працы» стала наз. «Пецярбургская група партыі рускіх сацыял-дэмакратаў». Група першай арганізавала каля 15 рабочых гурткоў; у 1885 наладзіла выпуск у Расіі с.-д. нелегальнай газ. «Рабочий» (выйшлі 2 нумары). Разгромлена паліцыяй.
т. 3, с. 183
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
меты́л, ‑у, м.
Група атамаў, у састаў якой ўваходзяць адзін атам вугляроду і тры атамы вадароду (з’яўляецца састаўной часткай многіх арганічных злучэнняў).
[Фр. méthyle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метыле́н, ‑у, м.
Група атамаў, у састаў якой ўваходзяць адзін атам вугляроду і два атамы вадароду (з’яўляецца састаўной часткай многіх арганічных злучэнняў).
[Фр. méthyléne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лектара, лектараў, уласцівы ім. Лектар спі вопыт. Лектарскі стаж. // Які складаецца з лектараў. Лектарская група.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зваро́так, ‑тка, м.
Слова або група слоў, якія называюць асобу ці прадмет, да якіх звяртаюцца. Знакі прыпынку пры зваротку. Вылучыць зваротак інтанацыяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вугляво́ды, ‑аў; адз. вуглявод, ‑у, М ‑дзе, м.
Група арганічных злучэнняў, у састаў якіх уваходзяць вуглярод, кісларод і вадарод (напр., крухмал, цукар).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фра́нкі, ‑аў; адз. франк, ‑а, м.
Група германскіх плямён, якая насяляла ў пачатку нашай эры тэрыторыю каля ніжняга і сярэдняга цячэння Рэйна.
[Лац. Franci, ням. Franken.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шва́бы, ‑аў; адз. шваб, ‑а, м.; швабка, ‑і, ДМ ‑бцы; мн. швабкі, ‑бак; ж.
Абласная група нямецкага насельніцтва былога герцагства Швабія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)