куса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Мець прывычку кусаць (у 1 знач.).

Сабака кусаецца.

2. Кусаць адзін аднаго; грызціся (пра сабак, звяроў).

3. перан. Крыўдзіць, дапякаць чым-н.

4. перан. Мець уласцівасць раздражняць, пячы скуру (пра крапіву і іншыя расліны; пра мароз, вецер і інш.), а таксама пра вырабы з грубай шэрсці.

Крапіва кусаецца.

Шарсцяная коўдра кусаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дны, -ая, -ае.

1. гл. медзь.

2. Які мае адносіны да здабычы і апрацоўкі медзі.

Медная прамысловасць.

3. Зроблены з медзі.

Медныя грошы.

4. Колеру медзі, чырвона-жоўты.

М. твар ад прыморскага загару.

Медны век — пераходны перыяд ад неаліту да бронзавага веку, калі пачынаюць з’яўляцца металічныя вырабы з медзі.

Медны лоб (разм., пагард.) — пра ўпартага, бесталковага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маёліка

(іт. maiolica)

вырабы з каляровай абпаленай гліны, укрытай глазурай 1 (абліцовачныя пліткі, кафля, дэкаратыўныя талеркі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ганча́рны Töpfer-;

ганча́рная вытво́рчасць Töpferi f -;

ганча́рныя вы́рабы Töpferware f -, -n, Tnwaren pl; Stingut n -(e)s (фаянсавыя)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гліня́ны Ton-, tönern;

гліня́ныя вы́рабы Tnwaren pl, Stingut n -(e)s;

гліня́ны гаршчо́к Tntopf m -(e)s, -töpfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

marshmallow

[ˈmɑ:rʃ,meloʊ]

n.

1) пу́хкая бе́лая цуке́рка; канды́тарскія вы́рабы з алтэ́йнага ко́раня

2) алтэ́й -я f. (куст)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

то́чаны

1. прич. то́ченный; см. тачы́ць I;

2. прил., прям., перен. точёный;

~ныя но́жкі сто́ліка — точёные но́жки сто́лика;

~ныя вы́рабы — точёные изде́лия;

~ная фігу́ра — точёная фигу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шо́рный

1. шле́йны;

шо́рная у́пряжь шле́йная ву́праж, шляя́;

2. (относящийся к изготовлению шорных изделий) ры́марскі;

шо́рная мастерска́я ры́марская майстэ́рня;

шо́рные изде́лия ры́марскія вы́рабы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́стр

(фр. lustre = бляск)

пігмент, які наносіцца на керамічныя вырабы зверху глазуры для надання ім металічнага або перламутравага бляску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пячэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пячы (у 1 знач.).

2. Кандытарскія вырабы ў выглядзе тонкіх кавалачкаў рознай формы, прыгатаваныя са здобнага, звычайна салодкага цеста. На маленькім круглым століку .. быў пастаўлен чайны прыбор, на сподачку ляжаў цукар і пячэнне. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)