гіна́ндры

(ад гіна- + гр. aner, andros = мужчына)

жанчыны, якія вызначаюцца мужчынскімі другаснымі палавымі прыкметамі (валасы на твары, вузкі таз і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гры́ва, ‑ы, ж.

1. Доўгія валасы на шыі некаторых жывёл. Конская грыва. Львіная грыва. // Разм. пагард. Пра доўгія валасы ў чалавека.

2. Прадаўгаватае ўзвышша, парослае лесам або травой. Дняпро плыве ўдалеч за грывы лясныя, у стэпе казацкім іскрыцца, як мора. Вялюгін. // перан.; чаго. Пра ўсё, што нагадвае сабой доўгія распушчаныя валасы. Грыва чорнага дыму. □ Цягнуцца па цячэнню грывы водарасцяў — зялёныя, сакавітыя. Карпюк.

•••

І ў хвост і ў грыву гл. хвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plait2 [plæt] v. BrE заплята́ць, пле́сці;

She plaited her hair hurriedly. Яна паспешна запляла валасы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

yellow2 [ˈjeləʊ] adj.

1. жо́ўты;

yellow hair залаці́стыя валасы́;

turn yellow жаўце́ць

2. infml баязлі́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пафарбава́ны gestrchen;

то́лькі што пафарбава́ны frisch gestrchen; gefärbt (валасы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кучара́віцца sich kräuseln, sich lcken (пра валасы); sich wllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завіва́ць:

завіва́ць валасы́ die Hare lcken [wllen, friseren, kräuseln, onduleren] (lssen* – у цырульні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заві́ць, заўю́, заўе́ш, заўе́; заўём, заўяце́, заўю́ць; завіў, -віла́, -ло́; заві́; завіты; зак., што.

Зрабіць хвалістым, кучаравым або заплесці.

З. валасы.

|| незак. завіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і завіва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкарна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.)

1. Падрэзаць, абстрыгчы вельмі коратка, няроўна.

А. валасы.

2. перан. Няўмела скараціць які-н. тэкст; пазбавіць якое-н. вучэнне, тэорыю чаго-н. істотнага; сказіць.

А. рукапіс.

А. гіпотэзу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Прынесці, прыцягнуць за некалькі прыёмаў.

Н. вады ў лазню.

2. чаго. Украсці за некалькі прыёмаў у якой-н. колькасці (разм.).

3. каго (што). Пакараць, цягаючы за вушы, валасы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)