нашапта́ць, -шапчу́, -шэ́пчаш, -шэ́пча; -шапчы́; -шапта́ны; зак.

1. што, чаго і без дап. Нагаварыць шэптам што-н.

Н. на вуха.

2. перан., без дап. Нагаварыць на каго-н., напляткарыць.

3. на што. У народных павер’ях: начараваць, выказаць замову.

Н. на ваду.

|| незак. нашэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; наз. нашэ́птванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцадзі́ць, сцаджу́, сцэ́дзіш, сцэ́дзіць; сцэ́джаны; зак., што.

1. Зліць, выліць вадкасць, працэджваючы праз што-н.; зліваючы, аддзяліць вадкасць ад аселай гушчы або частку вадкасці, не боўтаючы.

С. ваду з пельменяў.

С. сыроватку з тварагу.

2. Выцадзіць малако з саскоў.

С. грудное малако.

|| незак. сцэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сцэ́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Héchtsprung

m -(e)s, -sprünge скачо́к вы́гнуўшыся [сагну́ўшыся] (гімнастыка, скачкі ў ваду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúleiten

vt

1) накіро́ўваць, перадава́ць (пісьмо)

2) падво́дзіць (ваду і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перакры́ць сов., в разн. знач. перекры́ть;

п. дах — перекры́ть кры́шу;

п. ваду́ — перекры́ть во́ду;

п. но́рму — перекры́ть но́рму

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГУБА́,

паморская назва марскіх заліваў, якія далёка ўдаюцца ў сушу на Пн і Д. Усходзе Расіі. Звычайна ў губу ўпадае вял. рака, якая апрасняе салёную ваду, таму яе колер адрозніваецца ад колеру марской вады (Дзвінская губа, Обская губа).

т. 5, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

infiltrate

[ɪnˈfɪltreɪt]

v.

1) праніка́ць (пра во́рага); прасо́чвацца (пра ваду́)

2) фільтрава́ць, прасо́чваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lay on

а) наклада́ць (фа́рбу, пада́так)

б) право́дзіць (ваду́, газ, эле́ктрыку)

в) лісьлі́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэ́шата н. с.-г. Sieb n -(e)s;

◊

рэ́шатам ваду́ насі́ць Wásser mit éinem Sieb schöpfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rzeszoto

rzeszot|o

н. рэшата;

~em wodę nosić — рэшатам ваду насіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)