пераабучы́ць, ‑абучу, ‑абучыш, ‑абучыць; зак., каго.

Абучыць нанава, чаму‑н. іншаму; перападрыхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераасігнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Асігнаваць па-іншаму; змяніць асігнаванне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізахро́нны, ‑ая, ‑ае.

Роўны па працягласці ў часе чаму‑н. іншаму; аднолькавая працягласці.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і chronos — час.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабсталява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

Абсталяваць нанава, па-іншаму.

П. лабараторыю.

|| незак. пераабсталёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераабсталява́нне, -я, н. і пераабсталёўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераабсталява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Абсталяваць нанава, па-іншаму. Пераабсталяваць завод новай тэхнікай. Пераабсталяваць культыватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

Перарабіць (пашытае), пашыць па-іншаму.

П. сукенку.

|| незак. перашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перашыва́нне, -я, н. і перашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. перашы́вачны, -ая, -ае.

Перашывачная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацьпаказа́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

1. Спецыяльная заўвага, якая ўказвае на шкоднасць або немагчымасць ужывання, прымянення чаго-н., якога-н. лякарства, лячэння і інш.

С. да прымянення антыбіётыкаў.

2. Паказанне, якое супярэчыць іншаму паказанню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.

2. Купіць, адкупіць у каго‑н. што‑н. купленае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гля́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; заг. глянь; зак.

Аднакр. да глядзець (у 1, 3 і 5 знач.).

•••

Глянуць свежым вокам — паглядзець што‑н. іншаму чалавеку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інша...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) іншы, напр.: іншабыццё, іншадумства;

2) з чым-н. іншым, напр.: іншамоўны, іншаформенны;

3) які мае адносіны да чаго-н. іншага, напр.: іншагародні, іншанацыянальны, іншапланецянін;

4) па-іншаму, напр.: іншасказальны, іншасказанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)