mknąć

незак. імчацца, імчаць, мкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dahínrasen

vi шалёна імча́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

career​2 [kəˈrɪə] v.

1. імча́цца, не́сціся на ўсю́ моц

2. гнаць каня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ По́мча ’бура, ураган’ (ТС). Прасл. *ротьса < *тьса(і ’імчаць; несціся’. Да імчацца (гл.). Пэраўп. яшчэ рус. помчать ’панесці, пагнаць (ветрам)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ляту́н, летуна́, мн. летуны́, летуно́ў, м. (разм.).

1. Той, хто лятае.

2. Той, хто здольны хутка перамяшчацца, імчацца, скакаць.

Не конь, а л.

3. перан. Той, хто часта мяняе месца працы ў сувязі з асабістай выгадай.

|| ж. ляту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dahíneilen

vi (s) імча́цца; прамільгну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dahínjagen

vi (s) імча́цца, ляце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нести́сь​I несов.

1. (быстро двигаться) не́сціся, імча́цца; (бежать) бе́гчы;

2. (распространяться) разно́сіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zap [zæp] v. infml

1. застрэ́ліць, забі́ць; разбі́ць

2. імча́цца, ляце́ць

3. ху́тка пераключа́ць тэлеві́зар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

проноси́ться​I несов.

1. прано́сіцца; (мчаться) імча́цца; (пролетать) пралята́ць;

2. (распространяться) прано́сіцца; см. пронести́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)