accipiter

[ækˈsɪpətər]

n.

я́страб -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перапёлачнік, ‑а, м.

1. Невялікі ястраб, які корміцца перапёлкамі і іншымі дробнымі птушкамі.

2. Паляўнічы, які палюе на перапёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́рбнік, ‑а, м.

Невялікі ястраб. У гэты момант, быццам з неба, на галлё зваліўся дзербнік — страшэнны вораг дробных птушак. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hábicht

m -s, -e заал. я́страб, ко́ршак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chicken hawk

я́страб -а, шуля́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АЛІГАФА́ГІ

[ад аліга... + ...фаг(і)],

жывёлы, якія спажываюць вельмі абмежаваны набор кармоў. Да іх належаць многія членістаногія, чэрві, малюскі, рыбы, птушкі, млекакормячыя. Найб. пашыраны ў трапічных лясах. У фауне Беларусі алігафагі ёсць сярод насякомых (клубеньчыкавыя даўганосікі, каларадскі жук), павукоў, кляшчоў, чарвей, рыб, птушак (насякомаедныя — асаед звычайны, драпежнікі-рыбаеды — скапа, драпежнікі-арнітафагі — ястраб-перапёлачнік, ястраб-цецяроўнік), млекакормячых (траваедныя, пладаедныя і інш.). Гл. таксама Манафагі, Паліфагі.

т. 1, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́клеваць, ‑клюю, ‑клюеш, ‑клюе; зак., што.

Тое, што і выдзеўбці (у 2 знач.). Я бачыў, як ястраб галубку забіў І выклеваў сэрца, і цёплу кроў піў. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алігафа́гі

(ад аліга- + фагі)

жывёлы, якія кормяцца нямногімі відамі ежы (напр. ястраб-перапёлачнік, каларадскі жук).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Курада́ў ’ястраб’ (Мат. Гом.). Да кур1 (гл.) і давіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́ршак ’ястраб, каршун’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Ян., Сержп. Грам., Сержп. Пр., Бяльк.). Гл. каршун.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)