я́рка​III прысл гл яркі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пражэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор з крывалінейнымі люстрамі, які пасылае яркі пучок прамянёў у пэўным напрамку.

|| прым. пражэ́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

све́тлы, -ая, -ае.

1. Які ярка свеціць.

Светлая лямпачка.

2. Добра асветлены, яркі.

Светлыя палацы.

С. дзень.

3. Ясны, празрысты.

С. ручаёк.

4. Менш яркі па колеры ў параўнанні з іншымі, не цёмны.

Светлыя валасы.

Светлыя фарбы.

5. Радасны, нічым неазмрочаны, незасмучаны.

Светлая будучыня.

С. ўспамін.

6. Ясны, лагічны, праніклівы.

С. розум.

Светлыя надзеі.

|| наз. све́тласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

colourful [ˈkʌləfəl] adj. маляўні́чы, я́ркі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асляпля́льны, -ая, -ае.

1. Вельмі яркі.

Асляпляльнае сонца.

2. перан. Які робіць моцнае ўражанне (звычайна аб прыгожай знешнасці).

Асляпляльная прыгажосць.

|| наз. асляпля́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікі яркі метэор.

[Фр. bolide.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ярчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. яркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

loh

a я́ркі, палымне́ючы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

антрацы́т, -у, М -цы́це, м.

Лепшы гатунак каменнага вугалю, які мае чорны колер, яркі бляск, вызначаецца вялікай цеплаправоднасцю.

|| прым. антрацы́тавы, -ая, -ае і антрацы́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́ский разг. я́ркі, яскра́вы, прыме́тны, прыкме́тны, кі́дкі; (резкий) рэ́зкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)