richness [ˈrɪtʃnəs] n.

1. бага́цце, даста́так

2. тлу́стасць; урадлі́васць

3. я́ркасць, жы́васць (фарбаў)

4. прыгажо́сць, пы́шнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абяско́лерыцца, ‑рыцца; зак.

1. Страціць яркасць афарбоўкі; зрабіцца бясколерным, выцвісці. На сонцы фарбы выцвілі, абясколерыліся.

2. перан. Страціць яркія індывідуальныя асаблівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hélligkeit

f - я́ркасць, бляск, святло́

bei ~ — удзе́нь, пры дзённым святле́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жу́хнуць, ‑не; незак.

Страчваць яркасць, цямнець (пра колеры, фарбы). // Страчваць свежасць, сохнуць (пра лісце, траву). На міртах жухне лісце — няма каму паліць. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plastyczność

ж.

1. пластычнасць;

2. рэльефнасць; вобразнасць, яркасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абяско́лерыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; заг. абясколеры; зак., каго-што.

1. Зрабіць бясколерным, зменшыць, аслабіць яркасць афарбоўкі. Абясколерыць тканіну, пражу.

2. перан. Пазбавіць яркіх індывідуальных асаблівасцей, зрабіць невыразным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jasność

ж.

1. яркасць;

jasność żarówki — яркасць лямпачкі;

2. бляск; святло; ззянне;

3. яснасць; празрыстасць; чысціня;

4. яснасць, зразумеласць, дакладнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сакаві́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць санавітага. Сакавітасць травы. Сакавітасць кармоў. // перан. Яркасць, каларытнасць (вобраза, мовы і пад.). Апавяданні Максіма Горкага зачароўвалі мяне якоюсьці адчувальнаю навізною і свежасцю, сакавітасцю і прыгажосцю мовы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцьме́ць, ‑ее; зак.

Страціць сваю яркасць, бляск. Святло дрыготка пасунулася па небасхіле, прыцьмела і неяк раптоўна згасла. Быкаў. // перан. Адысці на задні план, прызабыцца. Доўгія гады вайны непрыкметна абступілі, прыцьмелі, быццам успамін. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бана́льны, ‑ая, ‑ае.

Шаблонны, збіты, які страціў яркасць у сувязі з частым ужываннем. [Славіку] смешна стала, бо яго асабіста ўся кінагісторыя не ўсхвалявала ні на грам, не кранула ніводнай стрункі душы. Банальная драма. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)