мезазо́йскі мезозо́йский;

~кая — э́ра геол. мезозо́йская э́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эазо́йскі геол. эозо́йский;

○ ~кая э́ра — эозо́йская э́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эозо́йский геол. эазо́йскі;

эозо́йская э́ра эазо́йская э́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азо́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: азойская эра гл. эра.

[Ад грэч. a — не‑, без- і zōē — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архе́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: архейская эра гл. эра.

[Ад грэч. archaios — старажытны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайназо́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: кайназойская эра гл. эра.

[Ад грэч. kainos новы і zōē — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мезазо́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: мезазойская эра гл. эра.

[Ад грэч. mesos — сярэдні і zōē — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеазо́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: палеазойская эра гл. эра.

[Ад грэч. palaios — старажытны і zōē — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эазо́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: эазойская эра гл. эра.

[Ад грэч. ēōs — ранішняя зара і zōē — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

археазо́йскі геол. археозо́йский;

~кая э́ра (гру́па) — археозо́йская э́ра (гру́ппа)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)