палеазойская эратэма (эра)

т. 11, с. 544

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мезазо́йскі, -ая, -ае.

У выразе: мезазойская эра (спец.) — эра геалагічнай гісторыі Зямлі, якая ідзе за палеазойскай і папярэднічае кайназойскай эры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кайназо́йскі, -ая, -ае.

У выразе: кайназойская эра (спец.) — навейшая эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі, якая ідзе пасля мезазойскай і ахоплівае сучасную эпоху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палеазо́й, -зо́ю, м. (спец.).

Самы старажытны этап фанеразойскай гісторыі Зямлі.

|| прым. палеазо́йскі, -ая, -ае.

○

Палеазойская эра — эра геалагічнай гісторыі Зямлі, якая суадносіцца з існаваннем старажытнейшай групы адкладаў горных парод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палеозо́йский палеазо́йскі;

палеозо́йская э́ра палеазо́йская э́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

протерозо́йский пратэразо́йскі;

протерозо́йская э́ра пратэразо́йская э́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мезазо́йскі мезозо́йский;

~кая — э́ра геол. мезозо́йская э́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кайназо́йскі кайнозо́йский;

~кая эра — геол. кайнозо́йская э́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эазо́йскі геол. эозо́йский;

○ ~кая э́ра — эозо́йская э́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эозо́йский геол. эазо́йскі;

эозо́йская э́ра эазо́йская э́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)