радыёвымярэ́нне, ‑я, н.

Вымярэнне зменных магнітных, электрычных і электрамагнітных велічынь, гукавой, высокай і звышвысокай частот з дапамогай электрычных і радыётэхнічных прылад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транзі́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паўправадніковы прыбор, прызначаны для ўзмацнення, пераўтварэння і генерыравання электрычных сігналаў.

2. Партатыўны радыёпрыёмнік, пабудаваны на паўправадніках.

|| прым. транзі́старны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́бель, -ю, мн. -і, -яў, м.

Адзін або некалькі герметычна ізаляваных правадоў, якія служаць для перадачы на адлегласць электраэнергіі або электрычных сігналаў.

Тэлефонны к.

|| прым. ка́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыпто́н, -у, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які прымяняецца ў электрычных лямпах і рэкламных трубках і дае чысты белы колер.

|| прым. крыпто́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электраме́трыя, ‑і, ж.

Прыёмы і метады электрычных вымярэнняў.

[Ад слова электра... і грэч. metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́псель, -я, мн. -і, -яў, м.

Прыстасаванне ў выглядзе металічнай вілкі ў пластмасавым корпусе для падключэння ў электрычную сетку электрычных прыбораў.

Выцягнуць ш. з разеткі.

|| прым. штэ́псельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

plug-in

[ˈplʌgɪn]

n., Electr.

разэ́тка f. (для ўлуча́ньня электры́чных прыла́даў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трыбаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

З’ява ўзнікнення электрычных зарадаў пры трэнні.

[Ад грэч. tribos — трэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраі́скра, ‑ы, ж.

Электрычная іскра як разнавіднасць электрычных разрадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраманта́ж, ‑у, м.

Мантаж электрычнага абсталявання, электрычных прыбораў, прыстасаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)