кінарама́н, ‑а, м.

Мастацкі кінафільм з вялікай колькасцю дзеючых асоб, які ахоплівае шырокае кола жыццёвых з’яў і падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vast [vɑ:st] adj.

1. вялі́кі, вялі́зны, веліза́рны;

a vast desert бязме́жная пусты́ня

2. шыро́кі, нязме́рны;

vast interests шыро́кае ко́ла інтарэ́саў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., вядзе́цца; вёўся, вяла́ся, вяло́ся; вядзіся; незак.

1. Адбывацца, ажыццяўляцца, праводзіцца.

Вядзецца барацьба за высокую якасць прадукцыі.

Вядзецца шырокае жыллёвае будаўніцтва.

2. Гадавацца, даваць прыплод.

У нас свінні добра вядуцца.

3. безас. Быць звычаем, падтрымлівацца.

Так у нас здаўна вядзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засло́на, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Тое, што пакрывае, засланяе сабой.

Дымавая з. (паласа густога дыму для маскіроўкі; таксама перан.: пра тое, што прызначана для маскіроўкі, пакрыцця тайных задум, чаго-н. нядобрага і пад.).

2. Шырокае палотнішча, якое закрывае сцэну ад глядзельнай залы.

Падняць заслону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адабрэ́нне н. Bílligung f -; Béistimmung f -, Zústimmung f;

атрыма́ць шыро́кае адабрэ́нне állgemeine Zústimmung [stárken Ánklang] fînden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кры́ссе, ‑я, н., зб.

Крысы, полы. Рудак гаварыў, размахваючы рукамі так, што шырокае крыссе яго брызентавай курткі разляталася. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́кі

(гр. kokkos = зерне)

шарападобныя бактэрыі, якія маюць шырокае распаўсюджанне ў прыродзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

boaster

I [ˈboʊstər]

n.

хвалько́ -а́ m. & f.

II [ˈboʊstər]

n.

шыро́кае разьбя́рскае до́лата, разе́ц -ца́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

атаміфіка́цыя

(ад атам + -фікацыя)

шырокае ўвядзенне атамнай энергіі ў народную гаспадарку і побыт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

укаране́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які пусціў глыбока карэнне.

2. перан. Які трывала замацаваўся дзе‑н., атрымаў шырокае распаўсюджанне (пра погляды, звычаі і пад.). Укаранелыя звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)