shield​1 [ʃi:ld] n.

1. шчыт, шы́льда

2. (against) абаро́на; абаро́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амбразу́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да амбразуры. Амбразурны шчыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́бны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над ілбом. Надлобны шчыт чарапахі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электратабло́, нескл., н.

Шчыт з электрычнымі сігнальнымі сістэмамі інфармацыйнага прызначэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

щит в разн. знач. шчыт, род. шчыта́ м.; ист. та́рча, -чы ж.;

во́ин со щито́м во́ін са шчыто́м (з та́рчай);

щит для снегозадержа́ния шчыт для снегазатрыма́ння;

распредели́тельный щит размеркава́льны шчыт;

◊

подня́ть на щит падня́ць на шчыт;

(верну́ться) со щито́м или на щите́ (вярну́цца) са шчыто́м ці на шчыце́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Та́рча ’шчыт’ (Байк. і Некр., Нас.), ’малы шчыт, у сярэдзіну якога прасоўвалася рука’ (Ласт.), ст.-бел. тарча, тарчъ, тарчь ’шчыт’ (XV ст., Ст.-бел. лексікон, Карскі 2-3, 456). Запазычана са ст.-польск. tarcza, tarcz ’тс’ < с.-в.-ням. tartsche ад ст.-франц. targe ’круглы скураны шчыт’ (Булыка, Лекс. запазыч., 68; Борысь, 627).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тапо́ршчыць, ‑шчу, ‑шчыт, ‑шчыць; незак., што.

Абл. Тапырыць. Ураднік моўчкі тапоршчыў вусы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schálttafel

f -, -n эл. размеркава́льны шчыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прынітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Злучыць пры дапамозе нітоў. Прыставаць адзін шчыт да другога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размеркава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для размеркавання чаго‑н. Размеркавальны шчыт. Размеркавальны пункт. Размеркавальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)