ша́фка, ‑і, ДМ ‑фцы; Р мн. ‑фак; ж.

Памянш. да шафа; маленькая шафа. Гузоўскі падбірае бібліятэчку з тэхнічных кніжак, майструе для іх шафку. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкаф м., в разн. знач. ша́фа, -фы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

built-in [ˌbɪltˈɪn] adj. : a built-in cupboard сце́нная ша́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

closet​1 [ˈklɒzɪt] n.

1. камо́ра, камо́рка

2. сце́нная ша́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аптэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аптэкі. Аптэчная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільмаста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Металічная шафа, дзе зберагаюцца рулоны кінафільмаў.

[Ад англ. film — плёнка і грэч. statós — нерухомы, стаячы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картатэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да картатэкі. Картатэчная скрынка. Картатэчная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да посуду, пасуды. Пасудная вытворчасць. Пасудная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для ўтварэння цягі, вентыляцыі і пад. Выцяжны комін. Выцяжная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохство́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох створак, які мае тры створкі. Трохстворкавая шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)