стрэ́льбавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стрэльбы. Стрэльбавы чахол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарука́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чахол, які надзяваецца зверху рукавоў сарочкі, пінжака (да локцяў) для аховы іх ад забруджвання, зносу ў час работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cosy1 [ˈkəʊzi] n. фастрыгава́ны чахо́л (для чайніка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tea cozy

чахо́л на імбры́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уцяпля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для ацяплення. Уцяпляльны матэрыял. Уцяпляльны чахол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́шка, ‑і, ДМ ‑рышцы; Р мн. ‑шак; ж.

Чахол з тоўстай рызіны, які нацягваецца на дыск кола аўтамашыны, вобад кола матацыкла, веласіпеда і пад. Аўтамабільная пакрышка. Гумавая пакрышка. // Скураны чахол для камеры футбольнага мяча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́сыпка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Зашыты з усіх бакоў чахол, які напаўняецца пер’ем або пухам і служыць падушкай або пярынай.

Пашыць новую насыпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калча́н, ‑а, м.

Скураная або драўляная сумка, чахол для стрэл. Напоўніць калчан стрэламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчахлі́ць, ‑хлю, ‑хліш, ‑хліць; зак., што.

Зняць чахол з чаго‑н. Расчахліць танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партпле́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Дарожная сумка або чахол для пледа і пасцельных рэчаў.

[Ад фр. porter — насіць і англ. plaid — плед.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)