vilify [ˈvɪlɪfaɪ] v. fml паклёпнічаць, абліва́ць гра́ззю; ла́яць, нясла́віць, чарні́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чэ́рнены

1. прич. чернённый; см. чарні́ць 1;

2. прил. чернёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; незак., што.

Пакрываць паверхню металічных прадметаў (са сталі, чыгуну) тонкім слоем вокіслу чорнага, цёмна-сіняга або карычневага колеру, каб засцерагчы ад іржы; чарніць.

В. сталь.

|| наз. варане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Му́рзацца ’зацягвацца хмаркамі (аб небе)’ (Янк. 2), мурза́ціцца ’хмарыцца’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да мурза 1, му́рзаць ’пэцкаць, чарніць, брудзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oczerniać

незак. чарніць, абгаворваць, абняслаўліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

варані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑раніць; незак., што.

Утвараць на паверхні металічных прадметаў (сталі, чыгуну) тонкі слой вокіслу чорнага, цёмна-сіняга або карычневага колеру; чарніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́рнены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад чарніць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Пакрыты, апрацаваны чэрню ​2. Чэрненае серабро. Чэрненая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

begrime

[bɪˈgraɪm]

v.t.

пэ́цкаць, бру́дзіць, чарні́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

denigrate

[ˈdenɪgreɪt]

v.t.

чарні́ць (хара́ктар, рэпута́цыю); паніжа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

calumniate

[kəˈlʌmnieɪt]

v.t.

паклёпнічаць, ачарня́ць, чарні́ць; абылга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)