ваяўні́чы

1. прям., перен. вои́нственный;

~чае пле́мя — вои́нственное пле́мя;

з ~чым вы́глядам — с вои́нственным ви́дом;

2. (активно борющийся) вои́нствующий;

в. матэрыялі́зм — вои́нствующий материали́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́нчы

1. оборони́тельный; (предназначенный, служащий для защиты — ещё) защи́тный, защити́тельный;

~чая та́ктыка — оборони́тельная та́ктика;

~чае прыстасава́нне — защи́тное приспособле́ние;

~чая прамо́ва — защити́тельная речь;

2. полит. оборо́нческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляжа́чы лежа́чий;

~чае стано́вішча — лежа́чее положе́ние;

пад л. ка́мень вада́ не цячэ́посл. под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт;

~чага не б’юцьпосл. лежа́чего не бьют

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змяшча́ць несов.

1. в разн. знач. помеща́ть;

2. вмеща́ть, умеща́ть;

1, 2 см. змясці́ць;

3. содержа́ть, заключа́ть;

кні́га ~чае мно́га фа́ктаў — кни́га соде́ржит (заключа́ет) мно́го фа́ктов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азнача́ць несов.

1. определя́ть;

2. (указывать направление, путь) намеча́ть;

1, 2 см. азна́чыць;

3. (иметь значение чего-л.) зна́чить, означа́ть;

што гэ́та ~ча́е? — что э́то зна́чит (означа́ет)?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяду́чы

1. прич. (редко) веду́щий;

2. в знач. прил. веду́щий;

в. самалёт — веду́щий самолёт;

~чая ро́ля наву́кі — веду́щая роль нау́ки;

~чае ко́латех. веду́щее колесо́;

3. в знач. сущ. веду́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чалаве́чы

1. (относящийся к человеку, свойственный человеку) челове́ческий, челове́чий;

ч. род — челове́ческий (челове́чий) род;

~чая прыро́да — челове́ческая приро́да;

ч. го́лас — челове́ческий го́лос;

2. (гуманный) челове́чный, челове́ческий;

~чае абыхо́джанне — челове́чное обраще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жано́чы же́нский; (предназначенный для женщины — ещё) да́мский;

~чая хі́трасць — же́нская хи́трость;

ж. абу́так — же́нская (да́мская) о́бувь;

~чая ры́фма — же́нская ри́фма;

ж. род — же́нский род;

~чае пыта́нне — же́нский вопро́с;

~чыя хваро́бы — же́нские боле́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДЖАКА́РТА

(Jakarta, Djakarta),

горад, сталіца Інданезіі, на паўн.-зах. беразе в-м Ява, пры ўпадзенні р. Чылівунг у Яванскае мора. З прыгарадамі ўтварае асобную адм. адзінку — Вялікую Дж. з нас. 8228 тыс. чал. (1993). Вузел чыгунак і аўтадарог. На ПнУ да горада прымыкае марскі порт Танджунгпрыёк (уваходзіць у Вялікую Дж.), праз які праходзіць каля паловы знешняга гандлю краіны Міжнар. аэрапорт. Найб. эканам. цэнтр краіны. Прам-сць: харч. (рысаачышчальныя, чае- і каваапрацоўчыя, мукамольныя, рыбаперапр., алейныя, маргарынавыя прадпрыемствы), каўчукавая і гумавая, гарбарна-абутковая, тэкст., швейная, металаапр., маш буд. (суднабудаванне, суднарамонт, машыназборачныя з-ды, мех. майстэрні), шкляная, папяровая, паліграфічная. Разнастайная рамесніцкая вытв-сць. Цэнтр рыбалоўства і марскіх промыслаў.· Замежны турызм. Ун-ты. Музеі. Нац. галерэя мастацтва. Мячэць «Істыкляль». Парк «Інданезія ў мініяцюры». Штогадовы міжнар. кірмаш. Арх. помнікі 17—19 ст. еўрап. (галандскага) і еўрап.-ўсходнеазіяцкага стыляў.

Засн. ў 16 ст. У пач. 17 ст. разбураны галандцамі, якія ў 1619 пабудавалі тут крэпасць Батавія, з 1621 аднайменны горад. З 1945 рэзідэнцыя ген.-губернатара і сталіца галандскай калоніі. З 1945 сталіца Рэспублікі Інданезія. У 1949 Батавія перайменавана ў Дж.

Да арт. Джакарта. Мячэць у арыстакратычным раёне Кебаяран.

т. 6, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дакуча́ць несов.

1. надоеда́ть, докуча́ть;

дзе́ці ўвесь дзень ~ча́лі ба́цьку — де́ти весь день надоеда́ли (докуча́ли) отцу́;

2. (становиться неприятным) надоеда́ть, приеда́ться;

за што во́зьмецца, усё яму́ адра́зу ж ~ча́е — за что ни возьмётся, всё ему́ тут же надоеда́ет (приеда́ется)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)