Verbum

анлайнавы слоўнік

хро́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фотахро́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Хроніка падзей, адлюстраваная ў фатаграфіях.

|| прым. фотахраніка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chronicle [ˈkrɒnɪkl] n. хро́ніка; ле́тапіс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хро́ника в разн. знач. хро́ніка, -кі ж.;

семе́йная хро́ника сяме́йная хро́ніка;

вести́ отде́л хро́ники ве́сці аддзе́л хро́нікі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фотахро́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Хроніка падзей, якая знайшла адлюстраванне ў фатаграфіях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Chronik

['kro:-]

f -, -en хро́ніка, ле́тапіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Rúndschau

f -, -en

1) хро́ніка, агэ́цы́;

~ hálten* агле́дзець (наво́кал)

2) хро́ніка; агэ́цы́ (газет, часопісаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кінахро́ніка

(ад кіна- + хроніка)

кінафільм або кіначасопіс пра падзеі бягучага грамадскага жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

diariusz

м. дзённік; хроніка; дыярыуш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kronika

ж.

1. летапіс;

2. хроніка;

kronika filmowa — кінахроніка;

kronika rodzinna — сямейная хроніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)