со́балеў, ‑ева.

Які належыць собалю. Собалеў хвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Ручное прыстасаванне з пласцінак у выглядзе складнога паўкруга, якім абмахваюцца ў духату.

2. у знач. прысл. ве́ерам. Паўкругам.

Хвост в.

|| прым. ве́ерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хво́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. хвост.

2. Кончык, частка чаго-н., якая выступае.

Яблык з хвосцікам.

◊

З хвосцікам (разм.) — з лішкам, з невялікім дадаткам.

Тры гады з хвосцікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цецеруко́ў, ‑ова, м.

Які належыць цецеруку. Цецерукоў хвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накру́чивать несов.

1. в разн. знач. накру́чваць;

2. (кручением изготовлять) накру́чваць; (насучивать) насу́кваць; (навивать) навіва́ць;

◊

накру́чивать хвост (кому) накру́чваць хвост (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

крато́ў, ‑ова.

Які належыць крату. Кратова нара. Кратоў хвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́пать сов.

1. насы́паць, мног. панасыпа́ць; (всыпать) усы́паць;

2. (соорудить, возвести) насы́паць;

◊

насы́пать со́ли на хвост (кому) насы́паць со́лі на хвост (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гры́ва ж., в разн. знач. гри́ва;

ко́нская г. — ко́нская гри́ва;

г. валасо́ў — гри́ва воло́с;

◊ у хвост і ў ~ву — в хвост и в гри́ву;

пашкадава́ў воўк кабы́лу, пакі́нуў хвост ды ~ву — погов. пожале́л волк кобы́лу, оста́вил хвост да гри́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Паўёў хвост ’рагулькі палявыя, Delphinium consolida L.’ (Бейл.). Да пава і хвост (гл.). Матывацыя: расліна, што цвіце, сваім сінім колерам кветак нагадвае распушчаны хвост паў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падагну́ць сов. подогну́ть; (ноги, хвост — ещё) поджа́ть, подобра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)