падхвалі́ць, ‑хвалю, ‑хваліш, ‑хваліць; зак., каго-што.

Разм. Трохі пахваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cry up

хвалі́ць, праслаўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

belóbigen

vt хвалі́ць, ухваля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

одобря́ть несов.

1. (хвалить) адабра́ць, хвалі́ць;

2. (разрешать) адо́брываць, ухваля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перехва́ливать несов.

1. (всех, многих) хвалі́ць;

2. (слишком расхваливать) перахва́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захвалі́ць, ‑хвалю, ‑хваліш, ‑хваліць; зак., каго-што.

Разм. Празмерна расхваліць, пераацаніць чые‑н. заслугі, вартасці. Захваліць вучня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

belaud

[bɪˈlɔd]

v.t.

мо́цна хвалі́ць, абсыпа́ць пахвала́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пахва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Час ад часу хваліць. — Малайцы, хлопцы! — пахвальвае іх Сцёпка: — вучыцеся гуртам працаваць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аржаны́ ржано́й;

◊ ~на́я ка́ша сама́ сябе́ хва́ліць — посл. ржана́я ка́ша сама́ себя́ хва́лит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pochwalać

незак.

1. ухваляць, хваліць;

nie pochwalać czego — не ухваляць, асуджаць што;

2. уст. хваліць, усхваляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)