дая́рчын, ‑а.

Які належыць даярцы. Даярчын халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квэ́цаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што і без дап. (разм.).

1. і чым. Мазаць, размазваць; пэцкаць.

К. сцяну фарбай.

К. халат.

2. перан. Дрэнна, безгустоўна маляваць.

|| наз. квэ́цанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіта́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты з кітайкі ​1. Кітайкавы халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́цісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і клятчасты. Клецісты халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kitel

м. халат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шлафро́к

(ням. Schlafrock)

уст. дамашні халат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пакараці́цца, ‑роціцца; зак.

Разм. Стаць карацейшым, меншым па даўжыні. Халат пакараціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smock

[smɑ:k]

n.

рабо́чы хала́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bathrobe

[ˈbæӨroʊb]

n.

купа́льны хала́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dressing gown

хала́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)