filter​1 [ˈfɪltə] n. фільтр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фильтр фільтр, род. фі́льтра м.;

се́тка фи́льтра се́тка фі́льтра;

светово́й фильтр физ. светлавы́ фільтр;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́та-фи́льтр бэ́та-фі́льтр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водаачышча́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады; фільтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільтра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Вадкасць, прапушчаная праз фільтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрафі́льтр, ‑а, м.

Фільтр, які не прапускае самых дробных часцінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іголкафі́льтр, ‑а, м.

Трубчасты фільтр, якім карыстаюцца пры будаўнічых работах для асушэння грунту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільтрпрэ́с, ‑а, м.

Спец. Фільтр, у якім працэс фільтравання праходзіць пад высокім ціскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

filtr, ~u

м. фільтр;

filtr do wody — фільтр для вады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прафільтрава́цца, ‑руецца; зак.

1. Ачысціцца, прайшоўшы праз фільтр. Бензін прафільтраваўся.

2. перан. Разм. Быць правераным, разгледжаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)