масі́ўны, -ая, -ае.

1. гл. масіў.

2. Цяжкі, вялікі.

Масіўнае збудаванне.

Масіўная фігура.

|| наз. масі́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чатырохвуго́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой утвараюць чатыры вуглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фигу́ра

1. в разн. знач. фігу́ра, -ры ж.;

геометри́ческие фигу́ры геаметры́чныя фігу́ры;

ритори́ческая фигу́ра лит. рытары́чная фігу́ра;

фигу́ры вы́сшего пилота́жа ав. фігу́ры вышэ́йшага пілата́жу;

кру́пная полити́ческая фигу́ра перен. буйна́я паліты́чная фігу́ра;

представля́ть собо́й жа́лкую фигу́ру уяўля́ць сабо́й нікчэ́мную фігу́ру;

2. (телосложение, осанка) фігу́ра, -ры ж.; по́стаць, -ці ж.;

у неё стро́йная фигу́ра у яе́ стро́йная (згра́бная) фігу́ра (по́стаць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chessman [ˈtʃesmən] n. (pl. -men) ша́хматная фігу́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імпаза́нтны, -ая, -ае.

Здольны рабіць уражанне; паважны з выгляду, велічны.

І. выгляд.

Імпазантная фігура.

|| наз. імпаза́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ферзь, ферзя́, мн. ферзі́, -ёў, м.

Самая моцная фігура ў шахматнай гульні.

|| прым. фе́рзевы, -ая, -ае.

Ф. гамбіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́стаць¹, -і, мн. -і, -ей, ж.

Стан, фігура.

Жаночая п.

Стройная п.

Значная п. у палітычным жыцці краіны (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгортка,

геаметрычная фігура.

т. 13, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фігу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш.-ласк. да фігура (у 2, 3 і 4 знач.); маленькая фігура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеке́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

|| прым. манеке́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)