футбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нападзе́нне, -я, н.

1. гл. напасці.

2. зб. Частка каманды, якая непасрэдна вядзе атаку на праціўніка пры гульні ў футбол, хакей і пад.

Цэнтр нападзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

football [ˈfʊtbɔ:l] n.

1. футбо́л

2. футбо́льны мяч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

футбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

|| ж. футбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. футбалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шчыто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. шчыт.

2. Прыстасаванне, якое надзяваецца гульцамі ў футбол ці хакей на галёнку для засцярогі ад удараў.

|| прым. шчытко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

soccer

[ˈsɑ:kər]

n.

футбо́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мотабо́л

[ад мота- + (фут)бол]

футбол на матацыклах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

piłkarstwo

н. футбол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

futbol, ~u

м. жарг. футбол;

futbol amerykański — амерыканскі футбол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бу́цы, ‑аў; адз. буца, ‑ы, ж.

Чаравікі з шыпамі на падэшвах для гульні ў футбол.

[Англ. boots.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)