эрэйтафо́бія

(ад гр. ereutho = раблю чырвоным + -фобія)

неадчэпны страх пачырванець перад субяседнікам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрафо́бія

(ад гідра- + -фобія)

вадабоязь; віруснае захворванне ад укусу шалёнага сабакі, ваўка, ката.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніктафо́бія

(ад гр. nyks, -ktos = ноч + -фобія)

неадольная боязь цемры, сімптом псіхічнага расстройства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрафо́бія

(аэра- + -фобія)

хваравітая боязь паветра і яго руху, напр. скразняку, ветру і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

назафо́бія

(ад гр. nosos = хвароба + -фобія)

неадчэпны страх перад смяртэльнай хваробай, сімптом псіхічнага разладу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неафо́бія

(ад неа- + -фобія)

паталагічны страх перад усім новым, перад зменамі ў прывычнай абстаноўцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксенафо́бія

(ад гр. ksenos = чужы + -фобія)

1) неадчэпны страх перад незнаёмымі асобамі;

2) боязь усяго незнаёмага, малавядомага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

танатафо́бія

(ад гр. thanatos = смерць + -фобія)

псіхічны разлад, які заключаецца ў тым, што чалавек паталагічна баіцца смерці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысмарфафабі́я

(ад дыс- + марфа- + -фобія)

назойлівы неўратычны страх, звязаны з рэальнай або ўяўнай фізічнай заганай; у адрозненне ад дысмарфаманіі працякае звычайна без цяжкіх псіхічных расстройстваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)