усхо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усхо́дні усхо́дняя усхо́дняе усхо́днія
Р. усхо́дняга усхо́дняй
усхо́дняе		 усхо́дняга усхо́дніх
Д. усхо́дняму усхо́дняй усхо́дняму усхо́днім
В. усхо́дні (неадуш.)
усхо́дняга (адуш.)		 усхо́днюю усхо́дняе усхо́днія (неадуш.)
усхо́дніх (адуш.)
Т. усхо́днім усхо́дняй
усхо́дняю		 усхо́днім усхо́днімі
М. усхо́днім усхо́дняй усхо́днім усхо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

eastern [ˈi:stən] adj. усхо́дні;

Eastern Europe Усхо́дняя Еўро́па

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Уругва́й Уругва́й, -ва́я м.;

Восто́чная Респу́блика Уругва́й Усхо́дняя Рэспу́бліка Уругва́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экзо́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

Незвычайныя, дзівосныя асаблівасці прыроды, звычаяў, мастацтва, у тым ліку прадметы, з’явы і пад. далёкіх краін.

Усходняя э.

|| прым. экзаты́чны, -ая, -ае.

Экзатычная прырода.

Экзатычныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхо́дні, ‑яя, ‑яе.

1. Які знаходзіцца на ўсходзе, ідзе з усходу. Усходнія вобласці. Усходні вецер. □ Над усходнім краем лесу стаяла чорнае воблака. Кулакоўскі. Домікі ўсходняй ускраіны горада стаяць над самым Дняпром. Брыль.

2. Які мае адносіны да Усходу. Усходняя архітэктура. Усходняя культура. □ [Свіліс:] — Шкада, кальяна ў мяне няма пачаставаць вас па ўсходняму звычаю. Машара.

•••

Усходнія крэсы гл. крэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oriental​2 [ˌɔ:riˈentl] adj. усхо́дні;

oriental languages усхо́днія мо́вы;

oriental culture усхо́дняя культу́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

seaboard [ˈsi:bɔ:d] n. марско́е ўзбярэ́жжа, прымо́р’е;

Australia’s eastern seaboard усхо́дняя ча́стка бераго́ў Аўстра́ліі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

баядэ́ра, ‑ы і баядэ́рка, ‑і; Р мн. ‑рак, ж.

Уст. Усходняя танцоўшчыца, якая ўдзельнічала ў рэлігійных цырымоніях, а таксама выступала ў рэстаранах, прыватных дамах і інш.

[Партуг. bailadeira — танцоўшчыца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Łódź Wschodnia

ж. г. Лодзь-Усходняя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ускра́іна, -ы, мн. -ы, -ра́ін, ж.

1. Край, крайняя частка якой-н. мясцовасці.

У. лесу.

На ўскраіне пасёлка.

2. Аддаленая ад цэнтра частка горада, якая прымыкае да яго межаў.

Гарадскія ўскраіны.

3. Аддаленая, пагранічная тэрыторыя дзяржавы.

Усходняя ў.

Беларусі.

|| прым. ускра́інны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)