cultivate [ˈkʌltɪveɪt] v.

1. абрабля́ць, урабля́ць, апрацо́ўваць, культывава́ць (глебу, зямлю)

2. выро́шчваць, разво́дзіць, культывава́ць

3. развіва́ць, паляпша́ць, спрыя́ць (развіццю чаго-н.);

cultivate the mind развіва́ць інтэле́кт

4. дамага́цца, дабіва́цца сябро́ўства/прыхі́льнасці (каго-н.);

He cultivates the sort of people who can be useful to him. Ён дамагаецца сяброўства з тымі, ад каго можа мець якую-небудзь карысць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обраба́тывать несов.

1. апрацо́ўваць;

обраба́тывать мета́лл апрацо́ўваць метал;

обраба́тывать статью́ апрацо́ўваць арты́кул;

2. (землю) апрацо́ўваць, урабля́ць;

3. (воздействовать на кого, что) разг. настро́йваць, угаво́рваць;

4. (с выгодой для себя делать) прост. абла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́круціць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Круцячы ў адваротны бок, дастаць, выняць, выцягнуць што‑н. Выкруціць электрычную лямпачку. // Вывернуўшы руку, прымусіць каго‑н. адпусціць што‑н. Я рвануў.. [Капейку] раз і другі і кульнуў пад сябе на мох. Я намагаўся выкруціць з рук наган. Брыль. // Разм. Узмацніць, павялічыць (пра агонь у лямпе). Зося падышла да стала, выкруціла ў лямпе агонь, прысела на ўслоне. Гартны.

2. Круцячы што‑н., выціснуць ваду. Туравец сеў на траву і, стараючыся не вярэдзіць раненую руку, зняў боты, выкруціў мокрыя анучы. Мележ.

3. Высвідраваць. Выкруціць дрылём дзірку.

4. Разм. Вывіхнуць, вывернуць. Выкруціць руку, палец.

5. Разм. Круцячы, зрабіць, утварыць што‑н. Выкруціць мудрагелісты подпіс.

6. Разм. Выгадаць. Грамадой.. падручыўся напалавіну.. шнурок урабляць. Колькі там тае палавіны.., а Грамабой яшчэ і з гэтай палавіны сабе выкруціць. Крапіва.

•••

Мокры, хоць выкруці гл. мокры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinfügen

1.

vt

1) устаўля́ць, укла́дваць, урабля́ць, прыла́джваць

2) устаўля́ць, уключа́ць (у спіс)

2.

(sich)

(in A)

1) уключа́цца (у што-н.)

2) прывыка́ць (да чаго-н.), звыка́цца (з чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestéllen

i

vt

1) зака́зваць, замаўля́ць сабе́

2) урабляць (поле)

3) перадава́ць, перака́зваць (прывітанне)

4) (mit D) абстаўля́ць, застаўля́ць (чым-н.)

5)

es ist gut [schlecht] um ihn, um etw. (A) [mit ihm, mit etw.] bestéllt — яго́ спра́вы [спра́вы нако́нт гэ́тага] іду́ць до́бра [дрэ́нна]

die Zéitung ~ — вы́пісаць [падпіса́цца на] газе́ту

II

vt прызнача́ць (на якую-н. пасаду, выконваць функцыі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)