карэспандэ́нт м., в разн. знач. корреспонде́нт;

спецыя́льны к. — специа́льный корреспонде́нт;

ула́сны к. — со́бственный корреспонде́нт;

член-к. — член-корреспонде́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пітаманы ’дамарослы, сваёй гадоўлі’ (Яруш.), пітыманныйуласны, прыдбаны сваімі рукамі, працай’ (Мік.; Нас.; Нік. Очерки), пітсшспша ’самому, менавіта сабе’ (паўн.-усх., КЭС), смал. штампа ’менавіта’. З імітаваны з менай в > лі. Да нітавацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спін

(англ. spin = вярчэнне)

уласны момант колькасці руху элементарнай часціцы (электрона, пазітрона, пратона, нейтрона і інш).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экспрапрыя́цыя

(фр. expropriation, ад лац. ех = з + proprius = уласны)

прымусовае адабранне маёмасці, сродкаў вытворчасці, якое праводзіцца дзяржаўнымі органамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аўта-

(гр. autos = сам)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «аўтаматычны», «аўтамабільны», «свой, уласны, сама-».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пропрыярэцэ́птары

(ад лац. proprius = уласны + рэцэптары)

разнавіднасць інтэрарэцэптараў, рэцэптары, размешчаныя ў мышцах, звязках, сустаўных сумках (параўн. экстэрацэптары).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ідыёт. Праз польск. idiota (параўн. ідзіво́т (Бяльк.) з рус.). З лац. idiōta ’недасведчаны, невук, прасталюдзін, прасцяк’ < грэч. ἰδιώτης ’прыватная асоба, міранін, прасцяк’ ад ἴδιος ’прыватны, уласны, асаблівы’. Слаўскі, 1, 443; Шанскі, 2, I, 14. Пад рус. уплывам усякаецца ‑а на канцы слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

igentümlich

1.

a

1) ула́сны

2) своеасаблі́вы, дзі́ўны

2.

adv дзі́ўна, незразуме́ла, незвыча́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЎТА...

(ад грэч. autos сам),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае: 1) словам «свой», «уласны» ці аснове «сама...»; 2) слову «аўтаматычны»; 3) словам «аўтамабільны», «аўтамабіль»; 4) словам «самаходны», «самарушны», напрыклад, аўтабіяграфія, аўтаблакіроўка, аўтадрызіна.

т. 2, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пекуля́рны

(лац. peculiaris = уласны);

п-ыя зоркі — зоркі, якія адрозніваюцца ад звычайных зорак таго ж спектральнага класа істотнымі асаблівасцямі ў спектрах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)