áuffahren

* vi (s)

1) наязджа́ць; пад’язджа́ць

2) уско́кваць; уздры́гваць

3) узно́сіцца (увысь)

4) се́сці (на мель)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

soar

[sɔr]

v.i.

1) высо́ка лята́ць, луна́ць; ляце́ць уго́ру

2) Figur. узно́сіцца; сяга́ць (пра амбі́цыі)

3) уздыма́цца, вы́сіцца (над навако́льлем)

4) пла́ўна ляце́ць (пра планёры, пту́шку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dźwigać się

dźwiga|ć się

незак. падымацца, узнімацца, узносіцца;

z trudem ~ł się z krzesła — ён з цяжкасцю падымаўся з крэсла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

возвыша́ться

1. уст. павыша́цца, узвыша́цца;

2. узвыша́цца, узніма́цца; узно́сіцца;

3. уст. павыша́цца, узніма́цца;

4. павыша́цца; см. возвы́ситься;

5. (выделяться своей высотой, выситься над чем-л.) узвыша́цца;

посреди́не по́ля возвыша́лось ка́менное зда́ние пасярэ́дзіне по́ля ўзвыша́ўся каме́нны буды́нак;

6. перен. (выделяться среди окружающих какими-л. высокими качествами) узвыша́цца;

он возвыша́ется над свои́ми сопе́рниками ён узвыша́ецца над сваі́мі сапе́рнікамі;

7. страд. павыша́цца, узвыша́цца; узніма́цца, узно́сіцца; см. возвыша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

велича́ться

1. (называться) прост., обл. называ́цца;

2. (хвалиться, превозноситься) прост. хвалі́цца, разг. выхваля́цца, узвыша́цца, ганары́цца;

3. страд. называ́цца; веліча́цца; праслаўля́цца; (ве́льмі, залі́шне) узніма́цца, (ве́льмі, залі́шне) узно́сіцца, (ве́льмі, залі́шне) расхва́львацца; см. велича́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

arise

[əˈraɪz]

v.i. arose, arisen, arising

1) устава́ць

2) падыма́цца, узно́сіцца

Smoke arises from the chimney — З ко́міна падыма́ецца дым

3) паўстава́ць; узьніка́ць

if the need should arise — калі́ ўзьні́кне патрэ́ба

4) выніка́ць з чаго́, быць вы́нікам чаго́

Accidents arise from carelessness — Вы́падкі ёсьць вы́нікам неасьцяро́жнасьці

5) уваскраса́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

erbáuen

I

vt будава́ць, адбудо́ўваць

II

1.

vt прыно́сіць задавальне́нне [ра́дасць]

erbáut sein von (D) — быць у захапле́нні

2.

(sich)

1) (an D) адчува́ць задавальне́нне [ра́дасць] (ад чаго-н.)

2) узно́сіцца душо́й, атры́мліваць духо́ўную асало́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bujać

незак.

1. гушкаць; калыхаць;

2. лунаць; лятаць;

bujać po świecie — бадзяцца па свеце;

3. выдумляць; bujać kogo пускаць туман; замазваць вочы;

4. перан. лунаць; узносіцца (думкамі); фантазіраваць;

bujać w obłokach — лунаць у воблаках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)