Ánhöhe

f -, -n узвы́шша; паго́рак; вышыня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыго́рак, ‑рка, м.

Невялікая горка, узвышша; пагорак, узгорак. Трохі воддаль на прыгорку Вёска іх чарнее. Колас. Мы спусціліся з прыгорка ў густы туман. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

upland [ˈʌplənd] n. наго́р’е; узвы́шша; гары́стая ча́стка краі́ны;

He lives in the Southern Uplands. Ён жыве ў раёне Паўднёвага нагор’я.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узло́бак м. (самы высокі пункт узвышша) der höchste Punkt éines Lándrückens

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

возвы́шенность ж.

1. геогр. узвы́шша, -шша ср.;

2. перен. узвы́шанасць, -ці ж.;

возвы́шенность чувств узвы́шанасць пачу́ццяў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Данецкі краж (узвышша) 2/598; 4/136

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ергені (узвышша) 2/570; 4/385— 386

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Pódium

n -s, -i¦en памо́ст, эстра́да, узвы́шша, пляцо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Erhöhung

f -, -en

1) узвы́шша, узго́р’е

2) павышэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

height [haɪt] n.

1. вышыня́

2. рост

3. узвы́шша

4. (of) верх, вышэ́йшая ступе́нь; апаге́й;

the height of glory вяршы́ня/апаге́й сла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)