недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна. Недаважыць кілаграм збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узва́жаны

1. прям., перен. взве́шенный;

2. припо́днятый рычаго́м;

1, 2 см. узва́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naważyć

зак. наважыць; узважыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odważyć

зак. адважыць, узважыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сообрази́ть сов.

1. (сопоставить, обдумать) узва́жыць, абмеркава́ць;

2. (понять, догадаться) зразуме́ць, уця́міць, сця́міць, ске́міць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Важґа́цца 1 ’прагінацца’ (гук ґ выбухны) (З нар. сл.): «кладка важгаецца». Да вага (?). Магчыма, кантамінацыя ва́жыцца ’вагацца, хістацца’ (Мат. Гом.) і вагацца. Параўн. рус. провеситься, серб.-харв. ва́гнути узважыць’ і ’прагнуцца’.

Важга́цца 2. Гл. важдацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узва́жваць несов.

1. прям., перен. взве́шивать;

2. приподнима́ть рычаго́м;

1, 2 см. узва́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улічыць; узважыць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

nadważyć

зак. узважыць з пераважкай (лішкам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зва́жыць ​1, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Вызначыць вагу каго‑, чаго‑н. з дапамогай вагаў; узважыць. Зважыць муку. // Адважыць пэўную колькасць чаго‑н. Зважыць паўкілаграма цукру.

зва́жыць ​2, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Разм. Зрабіць уступку каму‑н.; уважыць. Умей зважыць старэйшаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)