nawozić

незак. угнойваць, гнаіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kompostíeren

vt с.-г. угно́йваць кампо́стам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gnoić

незак.

1. угнойваць;

gnoić glebę — угнойваць глебу;

2. гнаіць;

3. разм. пэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fertilize

[ˈfɜ:rtəlaɪz]

v.t.

1) угно́йваць (зямлю́)

2) Biol. апладня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

угно́йвацца несов.

1. (улучшаться от внесения удобрений) утучня́ться;

2. страд. унаво́живаться, удобря́ться, утучня́ться; см. угно́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занава́живать несов.

1. с.-х. угно́йваць;

2. (загрязнять) прост. забру́джваць; (сором, мусором) засме́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ На́зма ’нара (лісіная)’ (Мат. Гом.). Няясна; магчыма, звязана з рус. назьми ’гной’, назьми ’звалка гною’, назмить ’угнойваць’, якія выводзяць са спалучэння прыназоўніка на і назоўніка земля (Фасмер, 3, 39, пад назём); магчымая матывацыя — неахайнасць лісінай нары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

угнае́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угнойваць — угнаіць.

2. Рэчыва, якое ўносіцца ў глебу для павелічэння ўраджаю. Мінеральныя ўгнаенні. Зялёныя ўгнаенні. □ Штучнае ўгнаенне зааралі ў глебу разам з гноем. Ермаловіч. Калгаснікі спяшаюцца вывезці на поле як мага больш угнаення, пакуль не папсавалася дарога. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pférchen

vt

1) заганя́ць (жывёлу)

2) засо́ўваць, набіва́ць бітко́м

3) угно́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kompostować

незак.с.-г.

1. угнойваць кампостам;

2. рабіць кампост

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)