wkopać się

зак.

1. укапацца; зарыцца;

2. трапіцца; выдаць сябе; ублытацца (ў непрыемнасці)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zawikłać się

зак. заблытацца;

zawikłać się w co — ублытацца ў што;

sprawa się ~łа — справа ўскладнілася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wdepnąć

зак.

1. улезці; увайсці;

2. do kogoзайсці, забегчы да каго;

3. разм. укляпацца, уліпнуць, ублытацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verstrícken

1.

vt (in A) заблы́тваць, уця́гваць (каго-н. у непрыемную справу)

2.

(sich)

(in A) заблы́тацца (у супярэчнасцях і г.д.); ублы́тацца ў што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uwikłać się

uwikła|ć się

зак. кніжн. заблытацца, ублытацца;

muszka ~ła się w pajęczynie — муха заблыталася ў павуціне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

замяша́цца ​1, ‑аецца; зак.

Ператварыцца ў вязкую масу ў выніку замешвання ​2. Бетон добра замяшаўся.

замяша́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Далучыцца да каго‑, чаго‑н.; загубіцца сярод мноства людзей, прадметаў. У грамадку дзяцей замяшаўся і Хведарка. Гартны.

2. у чым. Ублытацца ў небяспечную ці непрыемную справу. Усе сяляне нічога не рабілі, сядзелі збоку ад падзей, каб нікуды ім не ўлезці, каб ні ў чым не замяшацца. Гарэцкі.

3. Збянтэжыцца, разгубіцца. Анэтка трохі замяшалася і пачырванела: яна дагадалася, што дзядзька Лапко пранік у яе сардэчную тайну. Колас. Зелянюк .. злёгку замяшаўся, але сваё замяшанне досыць удала хаваў пад маскай вясёлага бадзёрага ажыўлення. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaplątać się

зак.

1. заблытацца, зблытацца; збіцца;

zaplątać się w zeznaniach — заблытацца ў паказаннях;

2. w co ублытацца ў што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

afera

afer|a

ж. афёра, махлярства; авантура;

głośna ~a — гучная афёра;

wykryć ~ę — выкрыць афёру;

wplątać się w ~ę — ублытацца ў афёру;

ale ~a! разм. ну і авантура!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

у..., прыстаўка.

I. Ужываецца пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае: 1) накіраванасць дзеяння ўнутр прадмета або асяроддзя, напрыклад: убіць, увезці, уехаць, уплесці, упхнуць; 2) распаўсюджанне дзеяння на ўвесь аб’ект або на частку яго, напрыклад: увешаць, укачаць, утыкаць, удзяліць; 3) давядзенне дзеяння да пэўнага выніку, напрыклад: увязаць, угаварыць, угарнуць, укарміць, усаліць, узгодніць, умаліць; 4) працяканне дзеяння насуперак чаму‑н., напрыклад: уляжаць, усядзець, уцярпець; 5) аддзяленне часткі ад прадмета, змяншэнне або павелічэнне яго колькасці, аб’ёму, змяненне якасці, напрыклад: урэзаць, уцаніць, удвоіць, утроіць, усушыць; 6) устойлівасць дзеяння, напрыклад: устаяцца, угніцца, успацца, угневацца, улегчыся; 7) поўнае паглыбленне ў дзеянне, напрыклад: углядзецца, услухацца, учытанна, удумацца; 8) звычкі суб’екта, яго асаблівыя рысы, напрыклад: унадзіцца, ублытацца, ужыцца; 9) стан суб’екта, напрыклад: упіцца, угамавацца, узрушыцца; 10) узаемнасць дзеяння, напрыклад: угаварыцца, умовіцца, улюбіцца.

II. Ужываецца для ўтварэння прыслоўяў і абазначае: 1) месца, прастору, напрыклад: убок, уверх, угару, улева, управа, уверсе, унізе, удалі, увысі; 2) час, напрыклад: увосень, увясну, узімку, уначы, увечары; 3) меру і ступень, напрыклад: удвайне, утрайне; 4) спосаб дзеяння, напрыклад: употай, увачавідкі, угалоп, уголас, улегцы.

III. Утварае форму закончанага трывання дзеясловаў, напрыклад: уджаліць, укусіць, упісаць, уклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hándel

I

m -s

1) га́ндаль

~ tréiben* — ве́сці га́ндаль, гандлява́ць

réger ~ — бо́йкі га́ндаль

◊ ~ und Wándel — жыццё-быццё

2) (гандлёвая) здзе́лка, апера́цыя

éinen ~ máchen — зрабі́ць здзе́лку

3) кра́ма, невялі́кі магазі́н

II

m -s, Händel

1) сва́ркі, разла́д

~ stíften — распачына́ць сва́рку

~ súchen — прыдзіра́цца, чапля́цца; ле́зці ў бо́йку

2) (непрые́мная) спра́ва

sich in éinen ~ éinlassen* — ублы́тацца ў непрыемную спра́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)