тэ́нісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэніса, звязаны з гульнёй у тэніс. Тэнісныя спаборніцтвы. // Прызначаны для гульні ў тэніс. Тэнісная ракетка. Тэнісная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tennis [ˈtenɪs] n. тэ́ніс;

play tennis ігра́ць у тэ́ніс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́рт

‘пляцоўка для гульні ў тэніс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рт ко́рты
Р. ко́рта ко́ртаў
Д. ко́рту ко́ртам
В. ко́рт ко́рты
Т. ко́ртам ко́ртамі
М. ко́рце ко́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ténnis

n - тэ́ніс

~ spíelen — гуля́ць у тэ́ніс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

драйв, ‑а, м.

Моцны і нізкі адбіўны ўдар па мячы пры гульні ў тэніс.

[Англ. drive.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

table tennis [ˈteɪblˌtenɪs] n. насто́льны тэ́ніс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tenis

м.

1. спарт. тэніс;

tenis stołowy — настольны тэніс; пінг-понг;

tenis ziemny — вялікі тэніс;

2. сукно, суконная тканіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пінг-по́нг, ‑а, м.

Спартыўная гульня, пры якой фанернымі ракеткамі перакідваюць цэлулоідныя мячыкі цераз нацягнутую ўпоперак вялікага стала сетку; настольны тэніс.

[Англ. ping-pong.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ping-pong

м. настольны тэніс; пінг-понг;

grać w ~a — гуляць у настольны тэніс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сет м спарт (тэніс) Satz m -es, Sätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)