пуцёўка, ‑і, ДМ ‑цёўцы; Р мн. ‑цёвак; ж.
1. Афіцыйнае пасведчанне, якое выдаецца асобе пры накіраванні куды‑н. (у санаторый, дом адпачынку, новабудоўлю і пад.). Турысцкая пуцёўка. Камсамольская пуцёўка. □ У чэрвені, пасля здачы экзаменаў, Косця атрымаў пуцёўку на курорт і паехаў на Чарнаморскае ўзбярэжжа. Карпюк.
2. Лісток у вадзіцеляў транспарту, у якім указваецца маршрут і заданне. Якаў паказаў пуцёўку, потым шафёрскае пасведчанне. Кулакоўскі.
•••
Пуцёўка ў жыццё — а) веды, навыкі і пад., якія даюць магчымасць займацца працоўнай дзейнасцю; б) тое, што сведчыць аб прыгоднасці чаго‑н. да выкарыстання. Вылепіўшы і адштукаваўшы фігуры і пешкі, Іван Сарока афарбоўваў іх у адпаведныя колеры, і тады ўжо выраб атрымліваў пуцёўку ў жыццё. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
party [ˈpɑ:ti] n.
1. ве́чар, вечары́на;
a costume party карнава́л;
a dinner party абе́д;
give a party нала́джваць вечары́ну, прыма́ць гасце́й
2. па́ртыя, гру́па, атра́д;
a party of geologists/tourists геалагі́чная па́ртыя/туры́сцкая гру́па;
a rescue/search party выратава́льны атра́д/гру́па по́шуку
3. па́ртыя;
the party leader лі́дар па́ртыі
4. law бок;
the injured party пацярпе́лы бок
♦
be (a) party to smth. fml прыма́ць удзе́л, удзе́льнічаць у чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ба́за
(фр. base, ад гр. basis = аснова, фундамент)
1) апорная частка калоны ў збудаванні;
2) аснова, тое галоўнае, на чым грунтуецца, ствараецца што-н. (напр. эканамічная б. краіны);
3) апорны пункт, месца, дзе засяроджаны якія-н. запасы, ёсць спецыяльныя збудаванні і прыстасаванні для абслугоўвання чаго-н. (напр. ваенная б., турысцкая б.);
4) склад тавараў, матэрыялаў;
5) адлегласць паміж восямі ў транспартных сродках;
6) паказчыкі, якія бяруцца за аснову, тыпавы варыянт, норму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ба́за
(фр. base, ад гр. basis = аснова, фундамент)
1) архіт. апорная частка калоны, збудавання;
2) аснова, тое галоўнае, на чым грунтуецца, ствараецца што-н. (напр. матэрыяльная б., тэарэтычная б.);
3) апорны пункт, месца, дзе засяроджаны якія-н. запасы, ёсць спецыяльныя збудаванні і прыстасаванні для абслугоўвання чаго-н. (напр. ваенная б., турысцкая б.);
4) склад, месца для захоўвання тавараў, матэрыялаў;
5) інф. сукупнасць дадзеных, арганізаваных у памяці камп’ютэра па пэўных правілах.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ба́за ж., в разн. знач. ба́за; (эк., архит. — ещё) ба́зис м., осно́ва, основа́ние ср.;
сацыя́льная б. — социа́льная ба́за;
матэрыя́льная б. — материа́льная ба́за;
сыраві́нная б. — сырьева́я ба́за;
туры́сцкая б. — тури́стская ба́за;
берагава́я б. — берегова́я ба́за;
эканамі́чная б. — экономи́ческая ба́за (осно́ва), экономи́ческий ба́зис, экономи́ческое основа́ние;
падве́сці ба́зу — подвести́ ба́зу (ба́зис);
б. кало́ны — архит. ба́за (ба́зис, основа́ние) коло́нны;
забеспячэ́нская б. — снабже́нческая ба́за;
○ артыкуляцы́йная б. — артикуляцио́нная ба́за
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)