арыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Трымаць сябе арыгіналам (у 2 знач.), старацца быць непадобным да іншых.

|| зак. зарыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыма́нне ср. держа́ние; содержа́ние; см. трыма́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

востро́ держа́ть у́хо востро́ трыма́ць ву́ха во́стра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соли́дничать несов., разг. трыма́ць сябе́ пава́жна, самаві́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галадо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж.

1. Голад (у 2 знач.; разм.).

2. Адмаўленне ад ежы ў знак пратэсту.

Трымаць галадоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

◊

Паводзіць сябе — прытрымлівацца якіх-н. паводзін, трымаць сябе якім-н. чынам.

Сціпла п. сябе.

Ён паводзіў сябе па-джэнтльменску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытры́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытрымаць.

•••

Вытрымліваць марку — тое, што і трымаць марку (гл. трымаць).

Не вытрымліваць (ніякай) крытыкі — быць нікуды не вартым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абро́ць, ‑і, ж.

Прадмет вупражы, які надзяецца каню на галаву. Сёмка трымаў каня за аброць, упіраўся плечуком у аглоблю. Колас.

•••

Трымаць на аброці гл. трымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cheek​2 [tʃi:k]v. infml паво́дзіць/трыма́ць сябе́ наха́бна; наха́бнічаць; гавары́ць дзёрзкасці; паво́дзіць/трыма́ць сябе́ дзёрзка, хамі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карчма́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Трымаць карчму, быць карчмаром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)