Трва́лы ‘моцны, які можа вытрымаць’, трваць ‘працягвацца, існаваць (пра звычай)’, ‘быць ва ўжытку, доўга служыць (пра хамут і інш.)’ (Нас.), трва́ла пагода ‘добрае надвор’е’ (свісл., ЛА, 5), ст.-бел. трвалый ‘моцны, надзейны, стойкі’, трвати ‘трываць’ (1507 г., ГСБМ). Са ст.-польск. trwały ‘моцны, устойлівы, сталы’, ад trwać ‘трываць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 197). Параўн. таксама трыва́лы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спёрты​I разм. (які цяжка трываць) stíckig, dumpf;

спёртае паве́тра stíckige Luft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Нестрыва́лы ’нястраўны’: Нестрывалае нешта зьеў (Касп.). Відаць, да стравіць ’ператравіць (пра страўнік)’, гл. страва, ці не пад уплывам стрываць ’сцярпець’ (гл. трываць)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

brook​2 [brʊk] v. fml цярпе́ць, трыва́ць, перано́сіць;

His tone brooked no argument. Яго тон не дапускаў спрэчак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hack​4 [hæk] v.

1. : can hack it infml цярпе́ць, трыва́ць, выно́сіць, міры́цца (з чым-н.);

Only a few people can hack this job. Няшмат людзей могуць трываць такую работу.

2. (звычайна go hacking) ката́цца вярхо́м на кані́

3. AmE, infml кірава́ць таксі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трыўны́ (трывны́й) ‘больш сытны’ (Клім.), з іншай суфіксацыяй трыўке́й ‘каларыйны, сытны’ (драг., Скар. НМ). Да трыва́ць (гл.), параўн. трыва́льнейшы ‘больш пажыўны, каларыйны’ (Скарбы₂), трыва́лкі ‘тс’ (Гіл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трыва́нне ‘граматычная катэгорыя, якая выражае закончанасць / незакончанасць дзеяння ў часе’ (ТСБМ, Некр. і Байк., БРС). Неалагізм на аснове трываць (гл.), адпаведнік рус. вид, аспект, фіксуецца ў “Беларускай граматыцы для школ” Б. Тарашкевіча (1918 г.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

abide [əˈbaɪd] v.

1. трыва́ць, цярпе́ць;

How could you abide such conditions? Як вы маглі трываць гэтыя ўмовы?

2. (past, p.p. abode) fml жы́ць, пражыва́ць

3. (by) прытры́млівацца, трыма́цца (пра правілы, рашэнні і да т.п.);

abide by the law/the rules прытры́млівацца зако́ну/пра́вілаў;

abide by one’s promise выко́нваць сваё абяца́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трыва́нне I ср. терпе́ние; вы́держка ж.; см. трыва́ць 1

трыва́нне II ср., грам. вид м.;

○ зако́нчанае т. — соверше́нный вид;

незако́нчанае т. — несоверше́нный вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трыу́льна ‘сытна’ (Сцяшк. Сл.), трыу́льно ‘тс’ (Сл. рэг. лекс.). Ад трывальны ‘пажыўны’ (гл. трываць) з мясцовай субстытуцыяй а > у пад націскам: трыву́ло ‘трывала’ (Сцяцко, БММ, 2, 204), параўн.: трывульную яду ўсе любяць (Даніловіч, Лінгв. краязн., 125); мясцовая форма, відаць, сведчыць аб білабіяльным характары в.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)