пі́пка ж., обл. тру́бка (для курения)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́нкавы пе́нковый;

~вая лю́лька — пе́нковая тру́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

telephone receiver [ˈtelɪfəʊnrɪˌsi:və] n. тэлефо́нная тру́бка, слу́хаўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́нковый пе́нкавы;

пе́нковая тру́бка пе́нкавая лю́лька.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінеско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыёмная электронна-прамянёвая трубка тэлевізара, якая дае відарыс.

|| прым. кінеско́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ні́пель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Металічная злучальная трубка з разьбой на канцах.

|| прым. ні́пельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́бачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да трубка; невялікая, тонкая трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надставно́й

1. надстаўны́;

надставна́я труба́ (тру́бка) муз. надстаўна́я труба́ (тру́бка);

2. надто́чаны;

надставно́й рука́в надто́чаны рука́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́трубак, -бка, мн. -бкі, -бкаў, м. (спец.).

Кароткая трубка, якая служыць адводам у трубаправодах, рэзервуарах і пад.

|| прым. па́трубкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трахе́я, -і, мн. -і, -е́й і -яў, ж. (спец.).

Частка дыхальных шляхоў: храстковая трубка паміж гартанню і бронхамі.

|| прым. трахе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)