Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Thrónbewerber
m -s, - прэтэндэ́нт на трон
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ша́хскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шаха 1, належыць яму. Шахскае багацце. Шахскі трон.
2. Звязаны з палітычным рэжымам манархіі на чале з шахам. Шахскі рэжым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ascend[əˈsend]v.fml узніма́цца, узыхо́дзіць; падніма́цца (таксама перан.);
ascend the throne узысці́ на прасто́л/трон
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
престо́л
1. прасто́л, -ла м., трон, род. тро́на м.;
2.церк. прасто́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
intronizacja
ж. цырыманіял узвядзення на трон; інтранізацыя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
самаўла́ддзе, ‑я, н.
Тое, што і самаўладства. Моладзь несла вялікія араты заўжды — Ад асілкаў з далёкіх паданняў, былін, Што мячом і шчытом нашых продкаў былі, Да паўстанцаў, што трон самаўладдзя хісталі І свой лес — на падбрэхічаў лёс не змянялі.Грачанікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Regíerungsantritt
m -s, -e уступле́нне ў кірава́нне дзяржа́вай; уступле́нне на трон
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tron, ~u
м.трон;
wstąpić na tron — уступіць на трон;
zrzeć się ~u — адмовіцца ад трона;
następca ~u — наследнік (спадкаемца) трона
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
throne
[Өroʊn]
n.
1) трон, прасто́л, паса́д -у m.
2) ула́да караля́, карале́вы
3) валада́р -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)